eğer hiç olursam iyi olacakmış gibi uyanıyorum her sabah
tüm insanlık unutsa varlığımı iyi gelecek aslında
ölüm gibi bir şeyler istiyorum bu aralar
insanlardan dert yanıyorum
insanlar kötü
bazen onlar kötüde ben mi iyiyim diye düşünüyorum
yoksa ben kötüyüm onlar mı iyi
yoksa olması gerektiği gibi mi insanlar?
bilmiyorum.
insanları anlayamıyorum
neden bir insan başka bir insanı böyle üzülmesine göz yumar ki?
neden bir insan başka bir insanı bu kadar çok sever?
bir insanın başka bir insanı bu kadar çok sevmesi ne kadar anlamlı?
cevap bulamıyorum.
ne kendime sorduğum sorulara
ne onlara
ayağa kalkmak için batacak gibi hissediyorum
boş duvarı seyrediyorum
şimdi bu koltuktan kalkıp bilinmeze bi otobüs bileti alıp gitmem lazım diyorum.
kimselerin olmadığı bir yere gitmek istiyorum.
tüm insanlık unutsa varlığımı.
unutsan sen adımı.