Seni hatırlamayacağıma dair söz vermiştim kendime..Yine tutamadım sözümü..Düşündükçe düşündüm..Unutmak istedikçe daha da kazındın aklıma, kalbime.. Bunlardan kalan tek bir soru vardı aklımda..Acaba gerçekten unutmak istememiş miydim ? Seni özlemekten vazgeçmek istedim mi.? Seni hep sevdim, seni sevmeyi bile sevdim kendimde.. Acımıyor da değil düşündükçe, özledikçe daha da düşünüyor daha da özlüyor daha da acıyordu canım.Ama bu bile güzeldi seninle.. Seni sevmek dünyada ki en güzel şey. Aldığım nefes..dinlediğim şarkılar..güldüğüm, ağladığım zamanlarım hepsi sana ait.Ve ben en çok bunu seviyorum..Seni kendimde bulduğum her şey güzel bende..