“Özlemimdir, benim mavim”
Sonsuzluğun rengidir.
Laciverte boyanınca,
Yalnızlığın rengi olur, bir anda.
“O zaman işte
O zaman maviye zifir bulaşmıştır.”
Hasrettir, beni mavim
Güneşi gördüğünde
Gündöndü misali başını çevirir,
Sevdiğini görebilme ümidiyle.
Bitmek üzere olan gaz lambamdır, benim mavim,
Gazı bitince sessizliğe bürünür.
Sessizliği sevmez, benim mavim,
Sevdanın getirdiği sessizliğe ve huzura sevdalıdır.
İçinde nereye gittiğimi bilmeden yol aldığım
Yelkenlimdir, benim mavim.
Yalnızlığı, hasreti, özlemi yanıma yoldaş yaptığım,
Uçsuz bucaksız yolum olması ümidiyle,
“mavi diyorum MAVİ
ruhumu esir alan ve
hiç bir rengi kendine katıştırmayan MAVİ”