Ben senin en çok muhabbetini sevdim
Kah utangaç, kah fevri ince tavırlarını
Ben senin en çok sesini sevdim
Zarif, yeri geldiğinde haylaz dokunuşlarını
Ben senin en çok gözlerini sevdim
İçinde yeşilin en derin karanlığı
Ben senin en çok gülüşünü sevdim
Çiçekler açtırırdı yüreğimde,güneşin battığı
Ben senin en çok ayaklarını sevdim
Ufacık,ama bastığı yeri ayağa kaldıran
Ben senin en çok saçlarını sevdim
Okşadığımda elimi ateşler aldıran
Ben senin en çok dizlerini sevdim
Yaslıyayım diye yorgun başımı
Ben senin en çok ellerini sevdim
Silsin diye, gizlice akan gözyaşımı
Ben senin en çok “seni seviyorum” deyişini sevdim
Yalan olduğunu öğrenmesem , ömrümü verirdim…