Selamün aleyküm…Ben deli…Kendimi bildim bileli hep bana yapılan haksızlıklara boyun eğdim.Kimileri buna acizlik dedi, kimileri pasiflik dedi,kimileri de zayıflık dedi.Hayır hayır hiçbiri de değil.Öyle herşeyin ne anlama geldiğini anlayıp bilip de susup sessiz kalmak sukût etmek her baba yiğidin harcı değildir.Ben kendim için susmam ben huzur içi susarım huzura aşığım ben insana aşığım Hakka aşığım.Nedendir bilmem ama neyi içimden geçirsem anında oluveriyor.O bana yapılanların yapanın başına geldiğini de görünce o haksızlıklara öyle susasım geliyor ki kelimeler yetmez anlatmaya.Şimdi konuşuyorum anlayın diye uyanın kendinize gelin vakit geç olmadan konuşup ne başarabiliyorsunuz konuşmadan başarmak varken kelime sarfiyatı neden?Hak yerini buluyorken beddua etmek niye sizin ahiret inancınız ne kadar yada ahiretiniz bu kadar mı ucuza sattınız?
Ben onu bunu bilmem arkadaş yalana eğriye yamuğa yer yok hayatta sen doğru olacaksın öleceğini de bilsen…Ben doğruyu bilirim çıkar gözetmeden,hislerimi anlatırım karşımdakinin ne düşüneceğini hesaba katmadan.Ha bir de benim hesapla kitapla işim olmaz Tek bildiğim hesap kimseye borçlu yaşamadan hakka girmeden hayatımı idame ettirebilmektir.Sevincimi öfkemi hiddetimi masumiyetimi sadece ve sadece ailemle paylaşırım öyle kısılıp,ezilip,büzülmem.Ben aileme ben gibi olamayacaksam ailemle rahat yaşayamayacaksam ne anladım ben o işten.Saygısızlık etmem kimseye ama saygısızlığa da müsemma gösteremem yapım bu ne yapayım?
Hayat işte şimdi olmadık yerlerdeyim verimsiz kuru bir dal parçasıyım bir damla su bulup da yeşermeye hasret.Bilmem kaç yıllık ömrümde bilinçsiz bir çare sürüklenmekteyim.Sizler nerelerdesiniz?Ve aleyküm Selam, ben deli…