Kafamı dost gibi görünen yastığa gömüp,
Geçmesini umuyorum, her gün, yeniden.
Göz açıp-kapayıncaya kadar gitmiyormuş, onu anladım.
Her karanlığa girip aydınlığa uyanma deneyimi sonrası,
Daha kuvvetli geliyor, oracıkta duruyor, dimdik.
Neden? Diye soruyorum zihnime, sebebi ne?
Sil gitsin ulan, hesabı kapatmamanın gayesi ne!
Cevapsızlığa binaen uzun bir sessizlik hasıl oluyor,
Hemen karşımda;
Sessiz fırtınalar, duyulmayan çığlıklar ve kırgın bir adam var.
Kendini yaralamış, kedere kulaçlama dalan.
Mantığıyla ilk defa kavgalı, nihai bir konuda, çözümünün gemileri ateşe verilmiş.
Seçimler yapılmış, değer yargılarında düzenlemeye gidilmiş.
Körlere karşı sonsuza kadar oynasan ne yazar…
Diğeri belaheti yüzüne çalmış, üstüne kasavet yorganını çekmiş.