Beceriksiz ellerden gelmez böyle işler
Gelemez ince hesaplı iki yüzlü günahlar
Günah işlemeyi bilmez kalbini yönetemeyenler
Yönetmeyi bilmeyenler hislerini çaresizdir
Hüsran yaşar beceriksizler yalan söyleyemediklerinden
Yalana inanmadıklarından olur yaşamları zehir
Keşke demeye dili varmaz ve pişman olmaktan korkar
Annelerinden korkar olurlar en çok oyunlarını kaybettikleri vakit
Düzmecedir onlarca bu sevimsiz gülüşler, çarpık bakışlar
Gülüşlerini gizlemek zorunda bıraktırır çehrelerindeki sahir
Anlatmayı çözme meselesi sarar anlatıcılar yorgunken
Çözülmez kara düğüm ve bastırır eller şakaktaki kine izbedeki
Son bağırırlar güvensizce “Beceriksiz” beceriksizce
Yalnız içlerine içlerine