En iyi yazarı sorsalar hayat derim. Öyle hikayeler yazar ki bize, hepsi farklı ama birbirine sımsıkı bağlı. Her hikayede farklı zorluk farklı acı. Gittikçe bükülür belimiz bir yara daha alır ruhumuz. Sanırız ki hiç bitmeyecek çilemiz. Ama ruhunda var insanın isyan etmek. Baş kaldırır hayata ve haykırır korkusuzca “Pes etmeyeceğim!” Gittikçe nasırlaşır ruhu gittikçe gittikçe uyuşur bedeni. Artık hayatın karşısında güçlü biri. Güçlü olduğu kadar yorulmuştur aslında ödeyince o kadar bedeli. Gözler yok mu o gözler acının olgunluğuyla bakar. Bakmak ne kelime işler kalbine ince ince. Sonra dönüp bakınca geriye koskoca bir hayatı öğrenmiştir belki 17’sinde belki 77’sinde.