AYIPSIZ KADIN
Bu gece, çaresizliğimde çare aramakla meşgulken düşünüyorum seni
Göz altlarına düşen kirpik gölgelerini ,
Sakallarının arasındaki dokunuşları
Birde gönül kaçırışlarını…
Bir sandalye çekiyorum yalnızlığıma
Tahta döşemelerden çıkan ses değil
Bu sesten rahatsız olan alt komşumun homurtusu , hiç değil
Yalnızlığıma yandaş boş sandalye
Sandalyeme yoldaş suretin düşürüveriyor dudak kenarlarımı aşağıya
Soran olursa söylersin
Bu gece de tezatlıklarla sevişiyor yüreğim
Ben her türlü savaşımı sonunda seninle barışmak olsun diye verdim
Varlığına şükür ,yokluğuna hamd ettiğim sevgilim
Ben senin beni sevebilme ihtimalini
Atilla İlhan şiirlerinde sevdim
Sıradan şiirlerimin en güzide dizesi
Denize karşı seyrimin , en güzel portresisin
Dalgaların suretine çarptığı fırça darbelerinde yor beni
Peki ya suyun dibinde raks eden kumların teninde çözülmelerine ne demeli ?
Ben bu gece zühre oldum
Nazımın şiirlerinde gezinen , Ayıpsız kadın
Lakin senin ne Tahir olmaya niyetin
Ne de bir köşede ki elma kadar masumiyetin
Yaşanmışlıklar da , yaşayamadıklarımızda
4 comments
Harika bir çalışma olmuş kaleminize sağlık…
Çok teşekkür ederim
oo elinize sağlık
Teşekkürler