Artık yazmak istemiyorum cünkü her yazdığımda içimdeki ateşle konuşuyorum çünkü her yazdığımda yüzünü anımsıyorum öpmek koklamak sarılmak istiyorum. Artık kaleme yüreğimi bırak elimi dahi sürmek istemiyorum. Ama yapamıyorum.. sanki her yazışımda daha bir güzel geliyorsun gözüme bu kez bu güzelliğe yazmak yakısır diyorum ve yine sil baştan seni yazıyorum. Her seferinde daha güzel he seferinde daha güclü.. Ve durup soruyorum kalemime ” her mısraya mı yakısırsın sen adam? Her mısraya..” Demek ki boşuna değilmiş gercekten siirmişsin sen şiir gibiymişsin