Alıştım artık yalnızlığına, yalnızlığıma. Giden herkesi sana benzetiyorum. Ruhum yalnız kaldı sevgi yatağında, yalnız yatar oldu geceleri. Sana duyduğum özlemle ısınıyorum. Bu yüzden hep kaçtım sende hep unutmaya çalıştım. Kalbimde bıraktığın koca boşluğu koca bir taş parçasıyla doldurmaya. Bu sefer başardığımı sandım, ama yine sen kazandın ben kaybettim.Bıraktığın günü hatırlıyorum aslında zaman ne kadar da hızlı akıyordu. Hava yağmur yerine hüzün yağıyordu sanki.. Hayata umutla baktığım penceremdin. Sen gülünce benim içim huzur dolardı, sen bilmezdin. Giden h
Giden herkesi sana benzettim sen bilemedin. Sen anca gitmeyi bilirdin ve gittin, en iyi yaptığın şeyi yaptın. Ve ben bittim. Çok farklı duygulara sahiptim ben. Sen kalbimin ülkesindeki başkent gibiydin.Gülüşünü gördükçe şiir konusunda ne kadar yeteneksiz olduğumu fark ediyorum. Sen beni mutsuz ettin ama ben seni çoktan şiir ettim.