AKLIMA DÜŞTÜN
Gece mi geldi gene ne oldu
Aklıma düştün bir an…
Belki de senin aklına da ben düşmüşümdür kim bilir…
Tek gürültü kalp atışlarım, karanlık gecenin sessizliğini bozan
Bak gene sesin geldi kulaklarıma
Gözlerin geldi, kokun geldi aklıma
Ah uykum kaçtı gene, özledim seni yana yana…
Doldurdum gene içimi seninle…
Bugün yolda gördüm seni
Gidiyordun.
Gülüyordun.
Yüzünde sahte bir mutluluk vardı.
Kimden kaldı kim yaptı bilmiyorum ama
Kalp atışların hüzünlüydü.
Hissedebiliyordum
O on saniyelik görmemden kalan
bunlar değil elbet
Gözlerin parlıyordu bana karşı
Ya da bana öyle geliyordu
Ama olsun yine de hâlâ çok güzeller
Sen her ne kadar benden mahrum etsen de onları…
Ben öyle gözlerinin özlemiyle kaldım işte bu şehirde
Bu şehir senin sayende yaşıyor
Yoksa bir anlamı yok aslında
Her sokakta ayak izlerin var
Ama benle, ama bensiz…
Her yerde bir anılarımız var…
Ama artık bizsiz…
Aslında biz tekrar bu anıları yaşatabiliriz de
Neyse boş ver şimdi bunu
Sen bensizde mutlusun
Ya da bir başkasını özlüyorsun
Ben senin için bir piyonum
Hayata karşı oynadığın bu oyunda.
İlk beni kaptırdın hayatın acımasızlığına
Keşke senin için vezir olsaydım
En son kaybedeceğin değerli biri olurdum hiç değilse…
Ama hayat işte değil mi?
Aman boş ver değil mi?
Öyle olsun be sevdiğim
Sen boş vere koy
Ben seni özlemeye devam edeceğim
Kim bilir belki hayatının Şah’ı olurum
Hiç kaybetmeyeceğin…
18.12.2013
Burak KARABAY