Bu sıralar yarenim,
Aklım bir ‘kalış’ havada.
Aynı anda seninle
Yiyoruz ömrümüzü
Ama gidişini sindiremeyen
Yine ben oluyorum.
Öyle bir kalmıyorsun ki
Kendime bulmuyorum yıllardır
Yeni dertler tasalar.
Yatırı sayılır bir ölüm yaşıyorum
Sokağının karşısında.
İnsanlar gelip
Ağlaşıyor etrafımda.
Göl olunmaz ey insanlar!
Damlaya damlaya
Şair olunur ancak.
Seninle diyorum
Hanlar yıkılır sonra
Hane halkı hancısız..
Bizimkisi ayrılık değil
9 aylık bir sevdanın
Ancak ölüm sancısı.
Abdullah Kaplan
30.04.2014