Bir sabah ezanında kalakaldı güneş
Kuşlar, selam durdular
Semaya şahlanan bir at
Doğrultusu aynı, yönü, şiddeti aynı
Seni çekince yaşamdan
Geriye kalan hep aynı
Acı ve can kaybı
Öğlenin sıcağında
Kanlı çiçekler
Yarı çıplak bir gülümseme
Gözlerimde papatyalara sarılı bir yanılgı
İki fincan kahve uğruna
Ruhen teslimiyet..
Ve sen yok isen sevgilim bu fani kıyametimde
Sorularım yalnız kalacaksa eğer
Ömre değer biçtiğim
Yuvarlak ünlüyle verdiğin her cevapla
Daha fazla söze gerek yok
Bıçak yok, silah yok, urgan yok
Giyotin sözlerinin boynuma eğriliğinin
Durduğu bir durak yok
Aldanışlarıma yakarırım
Küfrü adına iliştirmek ansızın
İçilen kahvenin bile hatrı var
Hatırı sayılır bir kahpe olarak kalacaksın
Aklımın oturma odasında