İsmini görmek bile huzur veriyorken gözlerine bakmak intihar sebebi olamaz mı? Sanki terkedilmiş yalnız bir sahil, sakin ılık bir kumsal, yakamozu gözleri acıtan bir güneş, kokusu mutluluk veren bir deniz, uçsuz bucaksız bir orman..
Duymak seni milyonlarca ahenkli kuş sesi, bulutsuz gökyüzü.
Sevmek seni sonsuz mavilik, edepsiz kırmızılık, saf beyazlık, heyecanlı turuncu, ferah yeşil, adrenal dolu siyah değil mi?
Dolu dolu yaşamak değil mi iyi olan seni?
Adil olmak değil mi bırakmamak seni?
Heyecan hiç bu kadar dorukta olmuş muydu? Bu kadar güven mi verirdi aşk? Kuralları mı bozacak gelişin? Devrim mi yapar kalışın? Fetih mi edilir kalbim? Sevinir mi ruhum? Yoksa.
Yoksa ömür müymüş senin adın?
07.06.2014
02.54